De Beschermende Woestijn

– Indrukwekkend verslag van overleven in een genadeloze omgeving als twee moderne Robinson Crusoë’s –

“‘Tweeëneenhalf jaar hadden we ons in de woestijn schuilgehouden en als primitieve jagers geleefd, slechts onderworpen aan de ijzeren wetten van de ongerepte natuur en slechts gebonden aan de beperkingen van onze eigen krachten … Een eindeloze reeks taferelen doemde voor me op: de pracht van de vrije natuur, de dieren van de woestijn, de honger, de dorst en de vermoeidheid die ons zo vaak had gekweld … Een ongastvrij, woest, verrukkelijk en nog ongerept stuk aardbodem was ons tehuis geworden. We hadden geleefd te midden van de prachtige dieren van de wildernis, zoals maar weinig beschaafde mensen dat vóór ons hadden gedaan. We hadden het wrede leven van roofdieren geleid; vaak hadden we na het vangen van onze prooi van de honger met bebloede handen rauw vlees gegeten, maar toch hadden we als denkende, voelende wezens geleefd, en de verbitterde strijd om ons bestaan had geen bruten van ons gemaakt …’

Dit is het meeslepende verhaal over twee jonge Duitse geologen, die onder dreiging van internering in Zuid-West Afrika (nu Namibië) bij het begin van de Tweede Wereldoorlog hun toevlucht zoeken in de Namibwoestijn. Het is het indrukwekkende verslag van tweeëneenhalf jaar waarin zij als moderne Robinson Crusoë’s overleefden. Het is een verhaal van ontbering, honger en dorst; wat zij deden en dachten en observeerden is het onderwerp van De Beschermende Woestijn. In dit boek ligt de eindeloze ruimte van het landschap, de heldere luchten, de stilte van de natuur, het lijden van haar schepsels en de serene rust waarin de lezer zal opgaan. …”