Een manier om ongeluk te bestrijden

– Literaire autobiografie –

“Maria Vargas Llosa (Arequipa, 1936), is altijd bereid geweest om over de achtergronden van zijn romans te praten, en in de literaire autobiografie Een manier om ongeluk te bestrijden speelt hij zijn eigen criticus, onthult hij de bronnen die hij gebruikt en vertelt over de schrijvers die hij bewondert. Hij analyseert zes van zijn eigen romans en spreekt zich uit over het belang dat de romans van Borges voor hem hebben gehad. Ook Peru, het land waar hij geboren is, neemt een belangrijke plaats in dit boek in. Vargas Llosa beschrijft de historische verovering van Peru als ‘een roman, vermomd als geschiedenis’.
De overige hoofdstukken behandelen onder andere de ontwikkeling van zijn schrijverschap, de aantrekkingskracht die de boeken van Sartre op hem uitoefenden, het feit dat hij De oorlog aan het einde van de wereld als zijn beste roman beschouwt, en die hij op een militaire school doorbracht. Door het gehele boek heen richt Varga Llosa zich op wat hij ziet als centrale metafoor voor het schrijverschap; de taak leugens tot waarheid om te vormen. …”