Semana Santa

“Semana Santa gaat over de Goede Week in een Andalusische stad. Dan gaan een week lang vijfendertig broederschappen met zeventig enorme barokke Christus- en Mariabeelden in kilometerslange processies de straat op. Als die beelden worden door honderden mannen op de schouders gedragen. De meeste andere deelnemers hebben het gezicht achter hoge puntmutsen bedekt. Velen leggen de zeven of negen uur durende tocht blootsvoets of geblinddoekt af. Aan geloof geen gebrek die week, maar de Semana Santa is tegelijk een lentefeest, een explosie van kunstzin en een viering van stedelijke identiteit – een vitale vorm van godsdienstigheid die goeddeels buiten de officiële kerk valt en niets te maken heeft met wat in killere streken gangbaar is.
Semana Santa is een mozaïek van gespreksfragmenten met vele betrokkenen: hoog- en laaggeplaatste broeders, een antropoloog, een wethouder, een kunstenaar, kinderen en volwassenen, kerkelijke leiders, een toeschouwer en vele anderen. Zo ontstaat van binnenuit het beeld van een laaiend, intens, spectaculair, maar ook heel gesloten geloofsfeest, dat buiten Andalusië zijn weerga niet kent, maar daar ook nauwelijks begrepen wordt.”