Hun hoofden zijn groen en hun handen blauw

“… Op twintigjarige leeftijd bracht hij zijn eerste bezoek aan Noord-Afrika; hij wilde er even rondkijken, maar bleef er vier jaar. Na de Tweede Wereldoorlog ging hij terug naar Marokko om zich blijvend in Tanger te vestigen. Van hieruit maakte hij reizen naar gebieden waarvan Hun hoofden zijn groen en hun handen blauw een neerslag vormt.

Uit deze verzameling van acht essays leren wij Bowles kennen als een uitzonderlijk en opmerkzaam reiziger – een geboren zwerver die genoegen schept in het ontoegankelijke en die nuchter en vol humor de bijkomende ontberingen doorstaat. Eén essay handelt over Midden-Amerika, de andere hebben betrekking op afgelegen gebieden in de hindoeïstische, boeddhistische en islamitische wereld.
Gemeenschappelijk hebben ze dat ze een wereld naderbij brengen die regelmatig van zich doet spreken, maar zich vaak moeilijk door ons laat begrijpen.”