Clandestien in Chili

– Het verhaal van de filmer Miguel Littin –

“Miguel Littin kwam in de jaren zestig op als een van de vooraanstaande figuren in een nieuwe golf van politiek bewuste filmers in Chili. Hij steunde de regering van de gekozen marxistische president Salvador Allende. Op de dag van de militaire coup in 1973, waarbij Allende werd vermoord en Pinochet aan de macht kwam, ontsnapte hij ternauwernood aan gevangenneming en mogelijke executie, en sindsdien leefde hij in ballingschap in Mexico en Spanje.

Begin 1985 besloot Littin een oude droom te realiseren en clandestien naar zijn geboorteland te reizen, om de ‘beelden van het verloren land te hervinden’.
Uit de ruim zevenduizend meter film die hij verschoot stelde Littin, terug in Madrid, een twee uur durende bioscoopfilm en een documentaire van vier uur samen. Daar, in Madrid, ontmoette hij ook Gabriel Garcia Marquez, die zo gegrepen werd door het verhaal van Littin dat hij diens onthullende avontuur te boek stelde; hij comprimeerde een uitputtend, bijna een week durend vraaggesprek.
De vorm die hij koos was niet die van een gesprek of een verslag. Marquez liet het verhaal in de ik-vorm staan, kroop als het ware in de huid van Littin, om zo zijn persoonlijke en soms vertrouwelijke toon te handhaven, al draagt de uiteindelijke tekst natuurlijk het stempel van Marquez want, zoals hij in de inleiding zegt: ‘De stijl van de schrijver is niet verwisselbaar.'”