De windmolen – Novelle –

“De windmolen (1955) is het verhaal van een typisch Spaans dorp en van de mensen in dat dorp, dat – aldus Cela – is als een ‘windmolen die alles en iedereen fijnmaalt’. Het bevat uitermate komische, satirische en soms spijkerharde taferelen en tableaus, waarin de diverse personages, van hoog tot laag, met elkaar geconfronteerd worden en in al hun groteskheid en vaak ook onmenselijkheid worden ontmaskerd.

De kapelaan, de burgemeester, de dierenarts, de apotheker die een gemankeerd dichter is, de onderwijzer en diens preutse vrouw, de gebruikelijke lichtekooien, – zij allen vertegenwoordigen een Spaanse mentaliteit die Camilo José Cela, bezeten waarnemer en meester van de karikatuur, aan de kaak stelt. Het hiërarchische denken wordt tot in het absurde doorgevoerd: de mannen zien de vrouwen als objecten, en dieren zijn er vooral om mishandeld te worden, men controleert elkaar constant en ieder bericht stoelt op roddel – niet voor niets is de dialoog, de menselijke samenspraak, de verteltechniek waarvan Cela in deze schitterende novelle het meest gebruik maakt.”