Witte huizen, lichtgroene waas over laag landschap, stoffig bruin wat hoger, waar de kraters zijn. Met de bus van Arrecife naar het beginpunt van de route in Orzola. Het landschap is vlak, zeggen de Spanjaarden; heuvelachtig zeggen Nederlanders. De route is goed bewegwijzerd, de wegwijzers niet te missen in een kale omgeving. Soms zie je de palen al van verre staan. Paddy Dillons routebeschrijving heb ik alleen in het begin even geraadpleegd. De zon brandt, factor 50 en hoofdbedekking noodzakelijk. Soms een verfrissend windje. Ik wandel door een paar kleine witte dorpjes, waar niemand op straat is. Siesta. Er wordt hier veel moeite gedaan groenten en fruit te kweken en telen. Zwarte lapjes grond met verspreid staand wat groene of dorre plantjes. Het eindpunt Haria is een mooi stadje met veel kunstnijverige winkels en een gezellige esplanade. De bus laat even op zich wachten, maar brengt me langs onnavolgbare route in ca drie kwartier terug naar Arrecife.
Ik verblijf een paar nachten in hostal San Gines, prima voor m.n. solo-reizigers. Nette en ruime 1-persoons kamers met gemeenschappelijke keuken en dakterras.
