10 verhalen uit Sowjetrusland 1960-1967

“Wie de in deze bundel bijeengebrachte verhalen van zeven sowjet-auterus, stammend uit de periode van 1960-1967, leest en daarbij in staat is deze met de produkten uit de voorafgaande tijd te vergelijken, zal verrast staan. De jarenlang met enorme krachtsinspanning door partij en overheid gevoerde propaganda voor het ‘socialistische realisme’ heeft klaarblijkelijk geen spoor nagelaten. Immers, in de verhalen van deze schrijvers is niets te bespeuren van de zogenaamde ‘sociale opdracht’, niets van het binnensmokkelen van een ‘positieve held’, niets van een stichtelijk voorbeeld, niets van een ‘kommunistische maatschappij die zich onder onze ogen aan het realiseren zou zijn’.

Onderwerp van alle verhalen is de mens in zijn feitelijke levenssituatie, in zijn persoonlijke conflict.

Daarbij is ook de aard van het proza veranderd. Er worden, weliswaar schuchtere, maar toch interessante experimenten ondernomen met het materiaal, – dat wil dus zeggen, met de woorden, waaruit een verhaal wordt opgebouwd, – door een andere rangschikking door het creëren van nieuwe spanningsvelden tussen de woorden, door het verstrengelen van verschillende thematische eenheden en meer van dergelijke bewust toegepaste procédés, waardoor er een element van verrassing wordt opgewekt en een artistiek effekt wordt bereikt, dat tot een wezenlijk andere categorie behoort dan dat van de nuchtere, inhoudelijke mededeling, namelijk tot de categorie van de deformatie van de werkelijkheid als literaire kunstgreep.”