De dertig dagen van Sint Isidoor

“Mag je voor je plezier gaan kijken naar het langzaam doodmaken van een dier? Om die vraag draait het steeds weer in deze kronieken en beschouwingen over de mooie en gruwelijke kunst van het stieregevecht.

In ‘Dood en spelen’, het eerste deel van dit boek, wordt de strijd aangebonden met de vele voor- en tegenstanders die het stierenvechten in de loop der eeuwen heeft gehad. Het gaat over de bezwaren van de kerk, het enthousiasme van de gewone mensen, de fascinatie van schilders en schrijvers en de vele verklaringen die geleerden en filosofen hebben bedacht voor het voortbestaan van een gebruik dat in het beschaafde Europa van de twintigste eeuw eigenlijk allang niet meer thuishoort.

In het tweede deel, ‘De dertig dagen van Sint Isidoor’, probeert de auteur op een andere manier een antwoord te vinden op dezelfde vraag. Niet in de theorie, maar in de praktijk; niet door te redeneren, maar door te kijken. Tijdens het jaarlijkse hoogtepunt van het stierenseizoen, de Madrileense Feria de San Isidro, hield hij een maand lang een nauwgezet dagboek bij van de verrichtingen in de arena.

Regen en bloed, angst en afschuw, bewondering en vervoering zijn de ingrediënten in een reeks kronieken die eindigt in een voorzichtige lofzang op de Spaanse manier van leven.”