De kleur van henna

“Ze is vastbesloten om haar kinderen alles te geven wat zij in haar Engelse jeugd nooit heeft gekend. Liefde, opwinding en vooral vrijheid. Het is het begin van de jaren zestig. Ze neemt ze mee in een autobusje en strijkt met hen neer in Noord-Afrika, in de oude stad Marrakesj. Ze wil haar kinderen van het leven laten genieten. Maar die hebben daar hun eigen idee over. ‘Denk je dat mama ooit zal trouwen?’ vragen ze zich bezorgd af, en ‘Waar kun je snoep kopen in Marokko?

De moeder gaat ten slotte op in het Soefisme, zodanig dat het de inwoners van Marrakesj, hoe tolerant ook jegens de stroom van vreemdelingen die hun stad als het magische centrum van de wereld beleven, enigszins bevreemdt. De twee kinderen zoeken houvast bij hun oude regels. Bea, de oudste, staat erop naar school te gaan, compleet met uniform en schooltas. Het vijfjarige jongste meisje, later de verteller van het verhaal, verlangt hevig naar aardappelpuree en hoopt dat haar moeder zal trouwen met Bilal die zich in haar fantasie voordoet als haar papa.

De kleur van henna is met humor verteld in een subtiele stijl, met scherp oog voor detail.”