Dzjan

“Een klein volk in de barre woestijn van Midden-Azië heeft zichzelf Dzjan (‘ziel’ of ‘leventje’) genoemd, omdat het niets anders bezit dan een ziel, een leven.

Dit ‘volk’ is een samenraapsel van armoedzaaiers uit alle windstreken, vegeterend aan de uiterste rand van het bestaan, voor wie het leven een ondraaglijke kwelling is waarvan alleen de dood verlossing biedt. Eén van hen, door toeval in Moskou terechtgekomen en daar opgegroeid, keert terug naar zijn geboortestreek om zijn volk te redden. Hij denkt het een nieuw, gelukkig bestaan te kunnen bieden.

De Russische schrijver Andrej Platonov (1899-1951) schreef Dzjan omstreeks 1935. De censuur van de toenmalige Sovjetunie verbood de publicatie en pas in 1964, dertien jaar na zijn dood, mocht het verschijnen. Dzjan geldt als een hoogtepunt in zijn oeuvre.”