Een eiland voor jezelf

“Tom Neale (1902-1977) maakt deel uit van een wonderlijk gezelschap en een even verbazende traditie: mannen die zich op een eiland in de Stille Oceaan terugtrekken en daar een verstild, onbegrijpelijk eenzaam leven gaan leiden. Neale is een van de laatste echte Robinson Crusoes van onze eeuw geweest en hij trad daarmee in de voetsporen van Edmund James Banfield (1852-1923). Eric Muspratt (1899-?), Robert Dean Frisbie (1896-1948) en diens dochter Johnny Frisbie (1932). Na Johnny Frisbies Puka-Puka verschijnt nu de vertaling van Tom Neales An island to oneself, the story of six years on a desert island als tweede deel in de Eenzaam-Eilandbibliotheek.

De van oorsprong Nieuwzeelandse Tom Neale besloot zichzelf in 1952 te isoleren op Suwarrow Island in de noordelijke Cook Islands. Hij bleef er bijna twee jaar en zag slechts twee jachten voorbijkomen, maar uiteindelijk moest hij van het eiland gered worden. Vanaf 1960 verbleef hij opnieuw, bijna vier jaar, op het kleine eiland en schreef daarover een boek dat een epos van eenzaamheid is en sedert zijn verschijnen in 1966 in kleine kring beschouwd wordt als een beschrijvend meesterwerk van zelfgezochte isolatie en onthechting.

Over Tom Neale is weinig bekend, maar Boudewijn Büch deed vanaf 1982 onderzoek in Australië, Nieuw-Zeeland, op de Cook Islands en in verscheidene andere delen van de Pacific. Hij ontmoette een zoon van Neale, traceerde zijn graf op de atolkust van Rarotonga en interviewde een aantal mensen die Neale gekend hebben. Een eiland voor jezelf is een boek dat het eilandgevoel tot het uiterste onderzoekt en beleeft. Het is het dappere, maar ook tragische verhaal van een man voor wie de hele wereld, op dat ene eiland na, niet wilde deugen.”