Een wonder heeft mijn zoon gered – Een pelgrimstocht van 5900 km –

“Op 25 december 1959 werd het zesde kind van Genevieve Duboscq, Noël geboren. Hij woog vier kilo. Doordat hij alles wat hij at weer uitbraakte, woog hij anderhalve maand later nog slechts 1,9 kilo. Op 20 februari lag hij in coma. Geneviève Duboscq, die haar eerste zoon onder gelijksoortige omstandigheden had verloren kon er niet in berusten nog een kind van haar zo te zien sterven. De dokter had gezegd: “Alleen een wonder kan hem nog redden. Zij begint vurig te bidden en belooft God te voet naar Jerusalem te gaan als haar kind blijft leven. Het kind bleef leven en zij hield woord.
En zo vertrok Geneviève Duboscq, die voor negentig procent invalide is, op 13 juli 1965 te voet uit Le Havre en met een ezel als reisgenoot ging zij op weg naar Jerusalem. In drie maanden legde zij 4100 km af en bereikte Istanbul. De naderende winter verhinderde haar de bergpassen van de Aurus over te trekken. De laatste 1800 km legde zij met de bus af en op 30 oktober kwam zij in Jerusalem aan.
Toen zij in Frankrijk terug was, vond zij dat zij zich niet aan haar afspraak met de ‘Grote Baas’ had gehouden omdat zij de laatste 1800 kim niet te voet had afgelegd en zij ging opnieuw ter bedevaart: van Le Havre naar Lourdes (900 km) en daarna van Le Havre naar Notre Dame de la Salette in de Isère (900 km) …”