En de zon gaat op …

“Hemingways eerste roman En de zon gaat op … handhaaft zich nu al meer dan een halve eeuw als een boeiende dramatisering van wat elke generatie jonge Amerikanen lijkt te moeten verwerken: de terugkeer uit de oorlog en de pijnlijke aanpassing aan het gewone burgerleven.

Voor de generatie van Hemingway, van na de Eerste Wereldoorlog, was dit niet gemakkelijker dan voor de Amerikanen die uit Korea en Vietnam terugkeerden. Maar er waren verschillen: het Parijs van de jaren twintig, waar je volgens Hemingway nog arm en gelukkig kon zijn, en de ongereptheid van de Noordspaanse bergen, waar het nog goed vissen was en in juli de feria in Pamplona losbarstten.

Jakes Barnes, een Amerikaanse verslaggever, en Brett Ashley, de vrouw die van hem houdt maar die niets van hem heeft te verwachten, zijn er het middelpunt van de liefdes, vriendschappen, wrijvingen en ruzies die zich met dezelfde explosieve heftigheid afspelen als de gevechten die de jonge stierenvechter Pedro Romero in de arena van Pamplona levert.”