Geschiedenis van Marokko

“Wie de zee-engte tussen Marokko en Europa oversteekt, komt in een vreemde wereld, ongeacht of men naar het zuiden of naar het noorden gaat. Voor Europeanen is Marokko een exotisch en islamitische vakantieland. Marokkanen zien in Europa vermoedelijk een christelijke wereld van welvaart, voorspoed en democratie. De loop van de geschiedenis Marokko is bepaald door zijn strategische ligging tussen Afrika en Europa en aan de toegangsweg van het immense gebied rond de Middellandse Zee.

Vanuit hun hoofdstad Carthago stichtten Puniërs de eerste handelsposten langs de kusten van Marokko en later lijfden de Romeinen heel Noord-Afrika bij hun rijk in. Aan het einde van de zevende eeuw zagen de Berbers, de oudste bewoners, de Arabieren komen die er een nieuwe godsdienst en taal brachten. De islam en het Arabisch zijn onvervreemdbaar met het land verbonden geraakt, evenals de joodse gemeenschap, die tot halverwege de vorige eeuw zeer talrijk was.

Gelegen aan een belangrijke noord-zuidroute waarlangs goud, zout en slaven werden verhandeld, zijn tal van Zwart-Afrikaanse elementen in de Marokkaanse samenleving opgenomen: muziek, mystieke tradities en, ook letterlijk, de nieuwe gezichten van de slaven die zijn opgegaan in de bevolking van Berbers en Arabieren.

Als gevolg van de geleidelijke herovering van Andalusië door de Spanjaarden en de val van het laatste bolwerk Granada (1492), namen de Moren de wijk naar Noord-Afrika. Van de invloed van de fenomenale Moorse cultuur is behalve in Spanje ook in Fès en Tétouan nog veel terug te vinden. Vanaf de zestiende eeuw verstevigden Frankrijk en Spanje hun greep op het gebied, hetgeen uitmondde in een korte periode van vreemde, Franse (1912-1956) en Spaanse overheersing.

In deze rijk geïllustreerde Geschiedenis van Marokko schenken de auteurs speciale aandacht aan de oude en nieuwe betrekkingen tussen Marokko en de Lage Landen. Vanaf de zestiende eeuw ontstonden de eerste handelscontacten met de internationale havensteden van Marokko, Salé, Agadir en Essaouira. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog was er zelfs sprake van samenwerking tegen de gemeenschappelijke vijand Spanje.

Heden ten dage worden de betrekkingen met Marokko vooral bepaald door de 400.000 Marokkanen en kun kinderen in Nederland en België, die er de islam tot de tweede grote godsdienst hebben gemaakt en aarzelend begonnen zijn een bijdrage te leveren aan de Nederlandse en Belgische cultuur.”