Herinneringen van een Arabische prinses

“Halverwege de negentiende eeuw was het bij de Oostafrikaanse kust gelegen eiland Zanzibar een drukke haven, de belangrijkste slaven- en invoormarkt en de grootste producent van kruidnagel. Er heerste een sultan die afkomstig was uit Oman, maar Zanzibar tot de hoofdstad van zijn rijk had gemaakt, omdat hij het eiland als een van zijn meest prestigieuze bezittingen beschouwde. Omringd door zijn vele haremvrouwen leidde hij in zijn paleis een contemplatief bestaan.

Dit vredige leven wordt verstoord door de komst van Engelse en Duitse kooplui, van plan te profiteren van de lucratieve handel, die geheel door de sultan wordt beheerst. Een Duitse koopman, Heinrich Ruete, wordt verliefd opeen van de zesendertig kinderen van sultan Said, en besluit met haar naar Duitsland te vluchten. Het paar trouwt onderweg in Aden, waar de prinses de naam Emily Ruete krijgt. Drie jaar later komt de koopman in Hamburg onder de paardetram. De prinses blijft met drie kinderen achter.

Haar (oorspronkelijk in 1886 anoniem gepubliceerde) memoires beschrijven op levendige wijze en met oog voor detail haar leven in ballingschap, maar vooral het exotische leven aan het hof van de sultan. Ze vertelt over de intriges aan het hof en het leven van een haremvrouw, de positie van de vrouw en haar uiteindelijk terugkeer naar Zanzibar onder Duitse bescherming.”