Het bevel

1918. In Finland woedt een burgeroorlog. In een voormalig gekkenhuis, dat wordt gebruikt als veldrechtbank, staat een jonge vrouw terecht. Deze Miina is gevangengenomen en opgebracht door Aaro, een legerofficier met wie ze kort daarvoor acht dagen op een onbewoond eiland heeft doorgebracht na een ongeval met een roeiboot. Een rechter probeert erachter te komen wat er is gebeurd met Miina.
Tijdens de ondervragingen wordt hem beetje bij beetje duidelijk welke gebeurtenissen hebben geleid tot Miina’s arrestatie en het verblijf op het eiland, en welke rol Aaro speelde. Naarmate zijn onderzoek vordert raakt de rechter echter steeds meer verstrikt in de geschiedenis van Miina en Aaro en komen al zijn zekerheden op losse schroeven te staan. Uiteindelijk velt hij een vonnis dat onherroepelijk lijkt, maar dat door iedereen anders wordt uitgelegd. Dat heeft dramatische gevolgen voor alle betrokkenen.

In Het bevel laat Leena Lander zien hoe de rechter, Miina en Aaro – alle drie met een andere maatschappelijke achtergrond en een ander wereldbeeld – in conflict raken met de heersende normen en waarden. De eenzaamheid die daarvan het gevolg is, wordt door Lander psychologisch knap gekenschetst en roept het mededogen van de lezer op. De dialogen zijn messcherp en het plot is ijzersterk – pas aan het eind vallen alle puzzelstukjes in elkaar.”