Het hart van Afrika – een reisverslag –

“Harris begint zijn reis in islamitisch Afrika, het land van de ramadan, van extreme hitte, van Berbers en van een nauwelijks verhuld racisme ten opzichte van mensen die, zoals hij, donkerder zijn. Met de koppige energie van de reiziger weerstaat hij alle problemen en gaat door naar Senegal en Libië, waar hij geschokt is over de slechte hygiëne, de armoede en de corruptie. Hij wordt steeds geconfronteerd met het gevoel dat hij in Afrika niet thuishoort.

Als hij zijn reis voortzet in Nigeria en Zaïre wordt hij geveld door malaria en is tegen zijn zin aangewezen op de hulp van Amerikanen.
In Zimbabwe en Zuid-Afrika, tijdens het laatste stuk van zijn reis, vindt Harris de westerse infrastructuur waar hij vaak zo naar verlangde.

Centraal staat de vraag in hoeverre een zwarte Amerikaan zijn wortel sin Afrika heeft. ‘Mijn huid is zwart, mijn cultuur niet.'”