Huis van anderen

– een novelle –

“… In de korte roman Huis van Anderen (1952) wordt de tragedie van twee levens in een eenzaam dorp in de Apennijnen beschreven. Meer dan dertig jaar geleden is de pastoor daar beland, in een streek waar de lange winter het leven lam legt en ambities snel verzanden, waar de geestelijke gedoemd is een priester ‘van de koude grond’, een soort klusjesman te zijn. Langzamerhand heeft hij zijn energie verloren en zijn gevoelens raken afgestompt; zijn leven is slechts wachten op de dood. Maar nog één keer wordt hij gedwongen belangstelling en gevoel voor een mens op te brengen: door de ontmoeting met Zelinda, een eenzelvige oude vrouw, uit het niets opgedoken, die voor de slachterij in de stad de darmen en vuile doeken wast. Zij, even eenzaam als de pastoor, heeft hem een vraag te stellen die te maken heeft met haar verlangen dit leven, dat als een verbanningsoord wordt ervaren, te verlaten en naar huis terug te keren …”