Oeroeg

“Diep in het bergland van de Preanger sloten ze ooit vriendschap: Oeroeg en de verteller van dit verhaal, de zoon van een Nederlandse administrateur. Als ze op de middelbare school zitten in Batavia groeien ze geleidelijk uit elkaar. Na de tweede wereldoorlog is het contact voorgoed verleden tijd. Oeroeg heeft gekozen: voor zijn eigen volk en tegen de Nederlanders, die hij met haat tegemoet treedt.

In deze roman probeert de verteller zich rekenschap te geven van zijn vroegere vriendschap met Oeroeg, van wat Oeroeg voor hem betekende en nog betekent: ‘Misschien prikkelt mij zijn onherroepelijk anders-zijn, dat geheim van geest en bloed, dat voor kind en knaap nog geen probleem opwierp. Maar dat nu des te knellender schijnt.’

De verteller gaat in zijn onderzoek naar de wortels van die eens zo dierbare vriendschap pijnlijke vragen niet uit de weg.”