Schoenen voor Santiago

“Iedere ochtend vraag ik vriendelijk aan mijn schoenen of ze mij nog naar Santiago willen brengen. Dan gapen ze me dom aan met die grote gaten. Ik heb toch al nooit zo’n hoge pet op gehad van het intellectuele vermogen van schoenen … ze zijn dan ook het verst bij m’n pet vandaan. Maar ik ben me er terdege van bewust dat het harde werkers zijn. Ze moeten toch maar alle gewicht dragen van mij en wat ik mezelf toedien benevens alle (onnodige) bagage die ik mee wens te sjouwen. Ga maar eens in hun schoenen staan dan ervaar je wat het is om alles te mogen opvangen: steentjes, enz. Ze zitten me overigens heerlijk dat wil zeggen: héél langzaam vallen ze uit elkaar. Vandaar elke ochtend dat verzoek.”