Selamat Merdeka

“Mischa de Vreede wilde erbij zijn toen in de maand augustus 1995 in haar geboorteland het vijftigjarige bestaan van de Republik Indonesia zou worden gevierd.  Niet om deel te nemen aan de feestelijkheden maar omdat ze verwachtte dat het massaal gedenken ook veel persoonlijke herinneringen en dus mooie verhalen zou losmaken.
Ze wás erbij en zocht zowel in de hoofdstad Jakarta en in het buitengewest Minahassa mensen op die haar antwoord konden geven op steeds dezelfde vragen: ‘Waar was u op 17 augustus 1945?’ ‘Wat gebeurde er toen en waarom?’ en daaruit voortvloeiend: ‘Hoe is het u verder vergaan, hoe is het nu?’
‘Oral history’- maar anders dan in haar veelgeprezen boek Tijdgeest kwamen de verhalen niet naast elkaar te staan maar vervlocht de auteur ze tot een veelstemmig koor waarbij ze ook haar eigen geluid laat horen. Want ook zij was erbij, toen en nu.”