Wereldreiziger in de jaren dertig – met de fiets naar de Oriënt –

Gerard Monnink trok in 1936, toen Nederland nog onder een diepe crisis zuchtte, met de fiets erop uit, de wijde wereld in, een wereld die vrijwel onbekend was en dus geheimzinnig. Globetrotten bestond eigenlijk nog niet. Reizen was duur en voor wie zich buiten de gangbare wegen wilde bewegen ook nog gevaarlijk, zo dacht men. Hij vond een partner, de fotograaf Toon Damhuis, die het avontuur ook aandurfde om met fiets en tent door vreemde landen te trekken, en beleefde zoveel dat hij eenmaal terug in Nederland, het hele land doortrok en voor tal van verenigingen en organisaties met veel succes optrad als de grote verhaler van zijn avonturen, die hij voor een groot deel ook beschreef in een drietal boeken.

Dwars door de Balkan, Turkije en Israël trekt Monnink naar Egypte. Niet alleen beschrijft hij zijn tochten als een ware verteller en journalist, maar ook maken hij en Damhuis schitterende foto’s.

Als eerbetoon laat Gerard Monnink een aantal van de beste verhalen van zijn vader voorafgaan aan de eigenlijke reisverhalen. Het boek wordt ingeleid door Frank van Rijn.